Varnarleysi

Nú er ég hræddur. Á mig verður ráðist á hverri stundu, hvar á ég að fela mig, hvar eru sprengjuheldir kjallarar?

Innrásarliðið frá Rússlandi, nei Austur Þýskalandi, nei Afganistan, nei Suður Afríku er á leiðinni, HJÁLP....

Ég óttast um líf mitt á hverjum degi, það eru óvinir á hverju strái, ég sé njósnara í hverri manneskju, ég treysti engum. Hér eru útsendarar frá öllum óvinalöndum okkar sem stefna á heimsyfirráð og tilgangur þeirra er sameiginlegur, að RÁÐAST á Ísland. Nú er tími til kominn að reka alla útlendinga af okkar skeri og vopna þá sem eftir eru.

Það segir sig sjálft að samningar frá árinu 1951 eru orðnir gamlir. Tímar breytast og ástandið í heiminum líka. Hvað höfum við að gera við fjórar (4) herþotur? Nákvæmlega ekki neitt. Hér hefur verið tekið verulega vitlaust í pólinn í samningaviðræðunum við Bandamenn.
Þyrlurnar fylgja flugvélunum, þegar þær fara þá fylgja þyrlurnar með. Vissulega er erfitt að kyngja því að fólk muni missa vinnuna sína, sérstaklega þegar uppbygging á atvinnuvegum öðrum en Álvegum hefur verið jafn stórkostleg og raun ber vitni.

Hugsunarháttur þeirra sem fara með völdin á Íslandi er jafn úreltur og varnarsamningurinn frá árinu 1951.